2/8/2024: Vijfde etappe, kort en goed
2 augustus 2024 - Pasturat, Frankrijk
De dag begint slecht. Tobias is zijn pet kwijtgeraakt, waar hij inmiddels best wel aan gehecht was geraakt. Flink lopen zoeken, zelfs nog door het hele dorpje. Een voordeel is dan wel dat we dit leuke dorpje nog een keer helemaal hebben doorkruist, terwijl het helemaal uitgestorven is. Mooie ervaring.
Zonder pet en rijkelijk laat op weg. De route langs de Lot is spectaculair! Er is gewoon een wandelpad in de rotsen uitgehakt!
Later in de ochtend komen we een opa, oma en 7 kleinkinderen tegen die aan het pelgrimeren zijn met het ezeltje Rapatou. Zo leuk!
We snijden een stuk van de route af door een oude vervallen spoorbrug te gebruiken. Dat is eerst even flink klimmen en door struikgewas banen. Maar dan staan we opeens op de brug. En dan is de Lot snel overgestoken.
Omdat het niet meer de officiële route is, is het even spoorzoeken. Dat voert ons langs een mooi zonnebloemenveld en even later weer een klauterpartij.
Om weer op de route te komen moeten we weer een brug over, dit keer een gewone brug. En dan zijn we bijna op onze eindbestemming voor vandaag: Pasturat. Een dorpje als Mazille, maar iets minder mooi.
Als we in het dorpje komen, checkt Tobias even of de kerk open is. Die is gesloten. Maar tegenover de kerk zit een stokoud mannetje voor zijn huis. Die pakt de sleutel van een richeltje en schuifelt in traag tempo naar de kerk. Zo kunnen we toch nog even binnen kijken.
Na deze bezichtiging gaan we naar onze grote, die 150 meter verder is. We ploffen neer na een kort dagje. Het is nog maar 1 uur, en de gite opent om 15:30. Dus dat wordt de tijd doorbrengen in de tuin. Bij ons is dat dan eten en bridgen. Lezen en schrijven.
Even later kunnen we de gite in. We krijgen een heel eigen oud Frans huis tot onze beschikking! Heerlijk. Dit is anders pelgrimeren dan altijd maar op slaapzalen te vertoeven.
Benjamin komt nog langsgewandeld (die loopt door) en de familie met het ezeltje komt ook aan bij de gite. De tafel voor het eten staat buiten gedekt voor 23 pelgrims! De herbergiers Anne-Marie en Jacques hebben het er maar druk mee. Gelukkig is het niet elke dag zo druk, vertellen ze me. Bernou en ik helpen met tafel dekken. Voor vegetariërs valt het eten wat tegen deze avond.
