8/9, dag 34: slechte nacht, slechte dag

Ik lig s’nachts een paar uur wakker. Dingen om over na te denken. S’ochtends ben ik daarom niet helemaal wakker. Tijdens het ontbijt gaat het opeens over COVID. Een gevoelig punt bij de Fransen. Daardoor vertrek ik nog een half uur later. Volgende keer: gewoon vertrekken.

Wat een kort relaxed dagje had moeten worden wordt nu zwaar. Ik blijf maar doormaken. In Flamarans kom ik bij een kerk die gerestaureerd wordt. Daardoor heeft  de kerk de meest fantastische muur die ik ooit in een kerk zag:

Een kerk met een open blik naar buiten. Opeens realiseer ik me wat een naar binnen gekeerd instituut de kerk normaal eigenlijk is. Met de kerkarchitectuur zelf als voorbeeld. Je kan er niet naar buiten kijken. De rest van de dag bezie ik de kerk met een heel andere blik. In de kerk, overigens zeer mooi, van Lectoure voelt het zelfs vijandig!

Ik heb geen goede dag. Ik kom vermoeid en laat en gekookt aan. Ik heb moeite met contact en ook zelfs via whatsapp gaat de communicatie mis. Wel leuk dat ik in Lectoure in een klooster slaap. S’avonds maak ik nog iemand blij met mijn gave. Een gave die denk ik iedereen heeft, maar niet inzet.