Dag 8: slapen in een ruïne

Even de statistieken. Week 1 zit er op. Ruim 170 km, zo’n 24,5 gemiddeld.

Vandaag een beetje laat wakker geworden, omdat het zo fijn is om in een tent te slapen. Daarom ook wat laat vertrokken. En ja, dat is dom want het werd vandaag snikheet.

Gelukkig maar een korte etappe naar mijn klooster, 20 km. Misschien is dat wel voor 13 uur nog te doen. Ik stap stevig door. Al snel is het loeiheet, en de Camino kan ook minder leuk zijn. Lange stukken saai asfalt en gravel. Geen schaduw, dus doorgaan maar.

Rond het middaguur wordt het iets leuker gelukkig. En dan komt mijn klooster in zicht. Op een bergtop!

Als ik aankom is er niemand. Terwijl het toch een mooie ruïne is. Echt zo een waarvan je denkt: hoe zou het zijn om hier de nacht door te brengen nadat om 8 uur de poort dicht gaat. Welnu: dat ga ik dus doen!

Ik installeer me, doe mijn wasje en heb een hele middag lekker voor mezelf. Dus wat doe ik? Ik val in slaap.

Er komen nog wel wat toeristen langs en de waardin komt einde middag ook. Verder slaapt hier vannacht een stage-student die hier in de buurt stage loopt.

Ik ga dadelijk nog een kaarsje branden in de kerk van de klooster ruïne hier, en dan vroeg slapen. Ik merk dat ik moe begin te worden van al dat pelgrimeren.

ps ik heb nu drie dagen alleen gelopen. Dat gaat me goed af. Maar weer een tijdje met iemand oplopen zou fijn zijn. Met K. gaat het goed, ze loopt nu ongeveer een dag achter mij aan. Dus die zie ik misschien niet zo snel meer terug. Vandaag voelde ik me soms wel wat eenzaam. Ik heb voor het eerst de door ons ingestelde eenzaamheidshulplijnvoormoeizamedagen ingeschakeld. Dank R.! 😘 Ik ben er ook voor jou als nodig.