16/10, dag 72: Ik ben pelgrim. In de Galicische regen

Ik sta ‘laat’ op. Maar als ik eenmaal wakker ben kan ik natuurlijk net zo goed opstaan en vertrekken. Ik loop nu zonder de regen de laatste honderden meters van de Camino. Dan kunnen mijn beertjes achterop de rugzak het ook zien. (Gisteren zaten ze achter de regenhoes.) 

De aankomst is nu heel anders. Veel minder druk en natuurlijk zonder regen. Ik loop nog relaxed wat rond en dan zie ik opeens hotel Pico Sacro. Dat voelt gek! Kom ik Pico hier weer tegen…

Ik ga nog even naar het pelgrims centrum en blijf nog even kletsen bij het ontmoetingscentrum voor Nederlanders. Om 10:30 vertrek ik eindelijk richting Finisterra. Ik wil het in drie dagen doen. Met deze relaxte start is twee dagen natuurlijk onbegonnen werk (90km).

De stad uit is heerlijk! Opeens loop ik alleen. Het miezert vervelend. Ik voel me een echte pelgrim. Alleen op weg in rotweer. Zo hoort het. Ik stap lekker door. De weg is meestal erg mooi. Ik kan heerlijk pelgrim-mijmeren. Ik ben pelgrim! De regen is net te weinig om mijn poncho tevoorschijn te halen. Wel regenhoes over de rugzak uiteraard. En ik draag twee T-shirts. 

In de middag begin ik wel pelgrims in te halen. De meesten volledig ingepakt in poncho’s en alles. Blij dat dat voor mij nog niet nodig is.

Dan begin in een plannetje te ontwikkelen. Als ik vandaag nou doorloop tot een uur of zes, dan haal ik de 35 kilometer wel. En dan kan ik morgen afsluiten met een mooie 55 km! Dan heb ik twee avonden in Finisterre en kan ik 2x in hetzelfde bed slapen. Het proberen waard!

Om half vier begint het wel flink te regenen en moet ik toch aan de poncho. Ik bikkel  nog even door en kom dan om half zes bij een leuke herberg! De herberg heeft wel wat weg van het huis in Mazille waar ik mijn pelgrimstocht begon! De herbergierster is blij verrast met nog zo’n late gast en binnen is een aardig gezelschap van zo’n zeven pelgrims.

Ik ben nat en koud. Dus ik ga gelijk alles organiseren om weer droog en warm te worden. Natte kleren en schoenen bij het vuurtje in de open haard. Het is zo kneuterig en daarom zo gezellig. Ik zorg ervoor dat ik alles klaar heb voor mijn lange tocht morgen, zodat ik een vroege start kan maken. Ik drink maar een glas wijn. Ik blijf alleen wel te lang bij de open haard kletsen met een leuke Madrileense dame. Tsja…