19/9, Dag 45; rustdag

Ondanks dat ik vandaag mag uitslapen ben ik toch vroeg wakker. De andere pelgrims worden ook wakker, dus weer in slaap vallen lukt niet meer. Ik begin maar aan mijn klussen lijst vandaag.

Ik merk dat ik een beetje onrustig ben vanwege het reserveren van gites. De eerste gite die ik benader voor de dag na Roncevalles zegt de hele week vol te zitten. Andere gites reageren niet. Ik krijg weer het onrustige gevoel van het begin en van na Le Puy. Waarom vertrouw ik niet gewoon dat er altijd een bed voor me is? Misschien omdat dit op het grensvlak ligt van dat je er wel zelf invloed op hebt (je kan eindeloos van tevoren organiseren) en de onzekerheid over hoe ver je kan lopen etc. Hoeveel kan je loslaten? Hoeveel wil je controleren? We gaan de oefening nu voor de derde keer herhalen. Adem in.. adem uit…

Het stadje is nog leeg als ik naar buiten ga.

De rest van de dag staat in het teken van spulletjes kopen (nieuw dagboek schrift, eten voor paar dagen, nieuwe punten onder mijn stokken, shampoo), mijn t-shirt naaien, route bekijken, schrijven met mijn voetjes in de rivier, de citadel van het stadje bekijken, wassen etc etc. Een rustdag die niet heel rustig voelt. Aan het einde van de dag hoor ik dat ik een reservering heb. Dat geeft wat meer rust.

Mijn Rocamadour-vriend T appt me dat ie is aangekomen. Super! Ik app hem dat ik naar de kerk kom en het is supergoed om hem weer te zien en bij te kletsen!!! Wauw!

Vanavond kook ik zelf. Iets met linzen en andere eiwitten. Even een avondje geen gebakken ei. En dan een beetje een rustig avondje om morgen over de Pyreneeën te knallen. De ‘mannen’ die inmiddels met de taxi zijn teruggekomen van Roncevalles zeggen dat het erg meevalt en supermooi is. Zin in!

Uitzicht vanaf de citadel op de beklimming morgen: