24/9, DAG 50: Wijn en brood is genoeg voor de Camino

Dag 50!!!!!

Ik word om 5:15 uur wakker. Er is iemand aan het snurken dus weet ik dat ik toch niet meer zal slapen. Ik heb mijn rugzak gisteravond al ingepakt, dus ik kan gewoon vertrekken. Ik doe relaxed aan en vertrek om een uur of zes. Hier in Spanje is het dan nog stikdonker, ook omdat er geen baan is. Dat maakt het heel avontuurlijk en spannend en ik weet niet zeker of het voor herhaling vatbaar is. Af en toe doe ik mijn koplamp zelfs uit en dan is het helemaal donker. Spannend en leuk.

Vandaag loop ik asynchroon met de rest van alle pelgrims. Zij lopen van grotere plaats naar groter plaats en ik loop daar bewust precies tussen in. Dat heeft voordelen en nadelen. Nadeel is dat ik niemand tegen kom, maar vandaag vind ik dat wel fijn het is heerlijk in mijn eentje. Voordeel is dat ik niemand tegen komen. Bijvoorbeeld in de grotere plaats Estella ben ik de enige pelgrim als ik er tussen half elf en een uur ben. De pelgrims zijn vanochtend vertrokken en komen pas vanavond weer aan. Ik bekijk in mijn eentje het mooie stadje en vooral de San Pedro is mooi want daar is veel minder blinkend goud van binnen, en hij heeft een mooie kloostergang.

Daarna loop ik verder door het prachtige landschap en ik kom bij de wijnfontein aan. Hier wordt elke dag 100 liter in gedaan en kan je als pelgrim je eigen glaasje wijn tappen! Als ik er begin van de middag ben is er gelukkig nog over. Er is ook een webcam. Ik informeer het thuisfront en bereik F en S die mij live wijn zien drinken. Grappig!

S’Avonds kom ik een herberg die wordt gerund door vrijwilligers van een Nederlandse christelijke organisatie. In de avond hebben ze een Jezus meditatie waar je aan kunt meedoen.

In de middag en tijdens het eten heb ik al enkele leuke gesprekken met ze over het geloof. Diep en fundamenteel. Het is wel een beetje jammer dat ze steeds weer terugbuigen naar een soort stichtelijk woord van blijdschap hoe mooi God toch wel niet is. 
Tijdens de Jezus meditatie is het fijn om te mediteren. Met de bijbelverzen kan ik alleen niet zo veel. Na de meditatie mag iedereen iets delen als ie dat wil. De vrijwilligers delen allemaal iets van woorden als hoe mooi het is dat we God in al het zichtbare en onzichtbare kunnen zien, of dat het zo mooi is dat Jezus er voor ons allemaal is. Het is een beetje teveel promo. Ik zelf deel een verhaal dat ik in de San Pedro een kaarsje brand en aan het oude Spaanse dametje die de kerk verzorgd vertel dat ik het kaarsje brand voor iemand die dood gaat. Zij zegt (denk ik) dat haar broer ook aan kanker is gestorven. We begrijpen elkaars taal niet, maar we begrijpen elkaars gevoel precies. We knuffelen heel lang. Ik zeg in de kring dat dit liefde was. 
Na de meditatie vraagt een jonge vrijwilliger of hij voor mij en samen met mij mag bidden. Ik denk hier lang over na, en zeg dan liever niet. Ik heb het gevoel dat ik in zo’n puur gevoel zit. En ik ben bang dat elk woord in een gebed dat niet uit het hart komt maar uit een boek of een standaard formulering of een referentie waar ik niks mee heb een bezoedeling is van die puurheid.

Ik bedank de jongen wel voor zijn betrokkenheid.

Later op de avond: ik lig samen met een zaagmachine in een slaapzaaltje. Ik en een andere jongen besluiten om onze matrassen in de woonkamer te leggen.

Omdat het vandaag dag 50 was, heb ik 5 stempels gehaald! Voor S: mijn eerste boekje is vol!!!