31/8, dag 26: last year a foolish monk, this year no change.

We vertrekken s’ochtends relaxed en A en ik hebben weer mooie gesprekken in de ochtend. Ik vraag haar waarom ze graag met mij wandelt. Ik voel mezelf helemaal niet interessant of leuk. Het is fijn om een mooi antwoord te krijgen. 
 

Als we bij een dorpje komen is T daar al. We nemen veel tijd om te eten en de kerk te bezichtigen. Daarna lopen we met z’n drieën door. Dat is anders. Gesprekken met z’n drieën zijn minder persoonlijk. Ook leuk, maar op een gegeven moment vind ik het dan persoonlijk minder interessant. Dan ga ik maar apart lopen. Ik leer hier wel dat ik meer een een-op-een iemand ben dan iemand voor in groepen. Dat wist ik al wel, maar wordt hier meer duidelijk. Groepen zijn natuurlijk ook leuk. Maar alleen voor af en toe, haha!

we slapen in een niet heel inspirerend oud nonnenklooster (nu hotel en gite). Morgen Rocamadour! Ik kijk er naar uit! En er is natuurlijk iemand jarig! Daar kijk ik nog meer naar uit ;-).