E.D.18: Belachelijk, echt belachelijk mooi… de Aubrac

Gisteravond nog een potje petanque van een stel Fransen (mannen in de pensioengerechtigde leeftijd, dus professionals) gewonnen, haha. Dat geeft de pelgrim moed. Naast het verbeteren van mijn Frans heb ik ook de maniertjes die bij petanque horen bestudeerd. Heel grappig.

Code rood, ook in onze regio. Mijn motto van “om een uur of elluf ongeveer op de helluf” had ik voor de hittegolf al aangepast naar “om half tien halverwege gezien.”  Maar nu is het echt: “hallefnege? Halverwege!”. Dat haalde ik bijna!

Bij deze gite kwam ik om 05:15 de ontbijttafel inlopen en toen zaten er al 10 pelgrims. Ik vertrek om 05:45 onder de sterren. Jupiter wijst de weg.

In prachtige natuur komt de zon op om iets van 7 uur. We kunnen nog even van de koelte genieten, maar vast niet lang meer. Ik haal veel pelgrims in, waaronder mijn petanque-vrienden. Nog vroeger vertrokken dus! Met allemaal maak ik een praatje.

Opeens lopen we in nog veel mooiere natuur. Het wordt echt belachelijk mooi. Ik kan wel een fotootje uploaden, maar daarmee kan je bij lange na niet zien hoe mooi het is.

Het enige wat het landschap mist is… schaduw! Vanaf 11 uur is het eigenlijk niet leuk meer. Gelukkig is mijn verwachte aankomst rond 12 uur. Maar dan kom ik opeens een plekje tegen waar de voeten in het water kunnen. Ik ontmoet er bovendien pelgrims die ook naar Santiago lopen! (Om 05:15 vertrokken, haha).

Weer opstarten is moeilijk, maar dan snel door naar Nasbinals. Nog steeds mooi op tijd in dit rond middaguur slapende stadje. We gaan zien hoe dat vanaf 3 uur is. Mooi de tijd om eerst even de andere belangrijke dingen te doen (zoals dit blog).

In de kerk branden twee kaarsjes.