2/9, dag 28: weer alleen

2 september 2023 - Labastide-Murat, Frankrijk

A vraagt nog of ik mee ga naar de Lauden. We willen nog geen afscheid nemen. Maar ik doe het toch niet. Ik heb al een pelgrimszegening. De katholieke diensten zijn iets van haar, minder van mij. Het was leuk om samen te doen. Maar vanaf vandaag ga ik weer mijn eigen ding doen. Het scheelt me ook een uur wandelen in de ochtend.

Afscheid nemen is echt niet leuk. P, mijn eigen Jezus, A waar ik vanaf nu 1 etappe op voorloop en die mij de eenvoud van leven liet zien. En natuurlijk A. Mijn… Tsja, mijn wat? Ik mis haar nu al en dat is wederzijds.

En dan ben ik weer alleen. Op pad. Voor deze omweg heb ik geen kaart, geen gpx-trail, en alleen een vage foto. En geen A meer om samen het wit-rood te zoeken. T is al ver voor me. Hij vertrok al zeer vroeg.

Ik denk na. Over afscheid en over van alles. Over zwaartekracht, die je als CAY-yogi voor je kan laten werken in plaats van tegen je. Het werkt! Ik drijf op de rivier van de zwaartekracht richting Santiago. Bij mijn laatste blik op Rocamadour stuur ik een appje naar een andere B. Gefeliciteerd met je verjaardag!

Vandaag oefen ik vertrouwen. Ik ga zonder reserveren een gite vinden. Ik ga zonder kaart niet verdwalen. Het lukt goed!

Rond 12 uur kom ik T tegen. Hij is verdwaald! 5 kilometer teveel gelopen. Hoe kan het dat iemand die met kaarten, gidsjes en gpx-Tracks loopt verdwaald? Iemand die bovendien een superkatholiek is, alle geloven bestudeert, continu bidt en zingt in alle kerken en binnenkort misschien een hoge kerkelijke functie heeft. Is hij en juiste pad vaak kwijt, terwijl ik, kleine atheïstische krabbelaar op de goede weg blijf? Ik probeer het in een groter plaatje te zien, haha.  Hij is wel minder bang dan ik.

En tuurlijk gaat Camino-stijl goed. Niet verdwaalt en eenvoudig een gite. s’Avonds mis ik mijn vrienden. Met T en een nieuwe A maken we het een beetje gezellig. Maar het is anders. het worden overgangsetappes. Veel alleen lopen tot Cahors. En daar zijn weer de grote stromen. Ik vrees alleen een beetje dat ik mijn portie lieve fijne medepelgrims al heb opgebruikt met K, S, A en de anderen. Alleen K loopt nog voor me. Maar wie weet welke Camino-wonderen er nog gebeuren?

Foto’s