30/8, dag 56, Overvloed in Burgos

Vanochtend loop ik met T de laatste paar kilometers naar Burgos. In het donker stapt T bijna op een slang. Niet heel fijn om de dag mee te beginnen.

We vinden een route langs de rivier en door een park. Dat is een stuk beter dan langs autoweg en industrie. Het is maar 15 kilometer, dus we zijn in de ochtend al in Burgos. Daar namen we afscheid. T wil niet in Burgos blijven. Ik in ieder geval een middag en een nacht.

In Burgos kom ik in een grappige herberg die boven een kapel is gevestigd. Je kan hier niet reserveren. Uiteindelijk slapen we hier maar met twee. Heerlijk. De herbergier is wel iemand die van praten houdt. Hij is anderhalf uur aan het woord. Hij weet veel over de Camino en het geloof, en heel wijs. Maar niet zo wijs om ook naar mijn wijsheid te luisteren. Het is maar één kant op zenden. Nu ja, interessant maar ook vermoeiend. Daarna neemt hij me mee naar een hoedenwinkel die met vakantie is. Een ander is wel open… vanaf 17:00 uur pas natuurlijk. Later koop ik daar een mooie hoed.

De rest van de middag besteed ik aan het bezoeken van de stad en de kathedraal. Die is van buiten prachtig. Van binnen is het een grote overdaad aan altaren, schilderijen etc. Ik loop ruim een uur door de kerk en het klooster. Maar hier is het echt dat overdaad schaadt. Het is een prachtig gebouw, maar ik hou meer van de elegantie van stenen kerken zonder veel opsmuk (Conques!) dan deze bombastiek.

S’Avonds naar de pelgrimsmis. De kerk zit vol en de priester is geïnspireerd. Dat is leuk! Ik ben er met M, een grappige Engelsman die geïnteresseerd is in mannen.

Als ik naar buiten kom zie ik de Griekse C. We kunnen door omstandigheden niet echt bijkletsen. Zij gaat hier morgen een rustdag houden. Ik ga haar weer achterlaten. Is dat verstandig? Of moet ik iemand met wie ik een diepe klik heb en die mij echt ziet wat langer bij me houden? Ik vind het maar lastig om sneller en langer te lopen dan anderen. Wie zijn het waard om voor te wachten? De keren dat ik rekening hield met anderen waren soms ook een teleurstelling. Moeilijk, moeilijk.

s’avonds met M en twee meiden uit Manchester (hoeveel witte wijn kan je drinken???) en Amerika bij een Japans restaurant gegeten. Een keer wat duurder doen, en dan nog niet duur.